شنبه 20 ارديبهشت 1404
به سایت مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تبریز خوش آمدید
   مي 10, 2025
   
   
     
  تعداد اعضاء : 3503 نفر
  بازدیدهای امروز :147 بار
  تعداد کل بازدیدها : 703078 بار
   
شماره مجله : 40
سال : 1397
زمان : بهمن و اسفند

نوع مقاله سایر
موضوع مطالعه Others
عنوان فارسی ارتباط بین عفونت هلیکوباکتر پیلوری و زخم پپتیک پرفوره در بیماران جراحی شده در بیمارستان امام خمینی(ره) ارومیه
نویسندگان فارسی مهريار نهائی; شیوا پاکزاد; رحیم محمودلو; کامران شاطری;
چکیده فارسی زمینه: پرفوراسیون یکی از عوارض جدی و بالقوه کشنده بیماری زخم پپتیک می باشد. براساس شرایط بالینی بیمار، درمان سنتی زخمهای پپتیک غالبا شامل یک پروسیجر قطعی زخم یا بستن ساده حفره محل پرفوراسیون می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین عفونت هلیکوباکتر پیلوری به صورت سرولوژیک و پاتولوژیک با زخم پپتیک پرفوره در بیماران جراحی شده در مرکز امام خمینی (ره) ارومیه بود. روش کار: در این مطالعه ی مقطعی، تعداد 80 بیمار مبتلا به زخم پپتیک پرفوره که در مرکز پزشکی امام خمینی (ره) ارومیه در سال های 1395 و 1396 تحت جراحی قرار گرفتند و 80 فرد کنترل که به دلیل زخم پپتیک غیر عارضه دار تحت آندوسکوپی قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. بیماران گروه مورد تحت لاپاراتومی قرار گرفته و زخم پپتیک پرفوره به وسیله بستن ساده همراه با پچ امنتوم ترمیم شد. در حین عمل یک نمونه بیوپسی از جدار معده اخذ شد و جهت بررسی از نظر پاتولوژی و نیز نمونه خون برای اندازه گیری ایمونوگلوبولین های IgM و IgG ضد هلیکوباکتر پیلوری به آزمایشگاه ارسال گردید. در بیماران گروه شاهد نیز نمونه های مشابهی جهت بررسی پاتولوژیک و سرولوژیک ارسال گردید. اطلاعات کسب شده وارد چک لیست محقق ساخته شدند و سپس داده ها وارد نرم¬افزار SPSS-21 شدند و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: از 80 بیمار گروه مورد 51 نفر (8/63٪) مذکر و 29 نفر (2/36٪) مونث بودند. در گروه کنترل 42 نفر (5/52%) مذکر و 38 نفر (5/47%) مونث بودند. میانگین سن در گروه مورد 94/17 ± 83/51 سال و در گروه کنترل 89/12 ± 75/47 سال بود (149/0=P). پنجاه و یک نفر (8/63%) از بیماران گروه مورد و 38 نفر (5/47%) از بیماران گروه کنترل IgM مثبت بودند (02/0=P). پنجاه وپنج نفر (8/68%) از بیماران گروه مورد و 41 نفر (3/51%) از گروه کنترل IgG مثبت بودند (01/0=P). نتایج پاتولوژی در 66 نفر (5/82%) از بیماران گروه مورد مثبت بود، درحالیکه 48 نفر (60%) از گروه کنترل نتایج پاتولوژی مثبت داشتند (001/0=P). از 80 بیمار گروه مطالعه محل زخم پپتیک در 59 نفر (8/73%) پره پیلوریک، در 16 نفر (20%) بادی معده و در 5 نفر (25/6٪) دئودنوم بود. نتیجه گیری: نتایج یافته های پاتولوژیک و سرولوژیک در گروه های مورد و کنترل حاکی از تفاوت معنی دار آماری بود و نشان داد که بستن زخم پرفوره و ریشه کن نمودن هلیکوباکتر پیلوری می تواند در بیماران قدم اول درمانی برای بیماری زخم پپتیک پرفوره باشد و مانع از عود مجدد بیماری گردد. با توجه به تعداد نمونه های بررسی شده در این مطالعه توصیه می شود مطالعات دیگری با تعداد نمونه های بیشتر و نیز با پی گیری بیماران بعد از درمان و بستن زخم پرفوره انجام گردد.
کليد واژه ها: زخم پپتيک پرفوره، هليکوباکتر پيلوری، ترميم زخم، بيوپسی
دانلود مقاله دانلود مقاله
 
     
     
 
ISSN 1608-5671 (Print)  

ISSN 2008-160X (Online)  
 
     
     
 

ضريب تأثير (IF) مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز  در  پايگاه  استنادي علوم جهان اسلام (ISC)  

هیأت اجرایی

بانک ها و نمایه نامه ها